Το μπαμπού (Phyllostachys aurea) είναι πολυετές, αειθαλές φυτό, με καταγωγή την Κίνα και την Ιαπωνία. Σχηματίζει όρθιες, εντυπωσιακές και πυκνές συστάδες, με ύψος που μπορεί να φτάσουν και τα 8 μέτρα. Το κάθε καλάμι έχει διάμετρο μόλις 2,5 εκατοστά, είναι αρχικά λαμπερό πράσινο και μεγαλώνοντας κιτρινίζει, με ευδιάκριτα τα μεσογονάτια διαστήματα. Τα φύλλα του φέρονται από τα μικρά κλαδάκια που φύονται κατ’ εναλλαγή στα στελέχη και είναι επιμήκη, λογχοειδή, λαχανί έως χρυσοπράσινα, με αδρή υφή. Το είδος αυτό, όπως και όλα τα υπόλοιπα του γένους, ανθίζει πολύ σπάνια σε συνθήκες καλλιέργειας. Όποτε συμβαίνει πάντως, η ανθοφορία ξεκινάει το καλοκαίρι, σχηματίζοντας κωνικές ταξιανθίες με κίτρινα άνθη. Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας η περισσότερη ενέργεια του φυτού διοχετεύεται για την παραγωγή σπόρων, οπότε εκείνο είναι πολύ αδύναμο και συχνά μετά το πέρας της πεθαίνει.

Το μπαμπού είναι φυτό με τεράστιο ρυθμό ανάπτυξης. Είναι γενικά πολύ δυνατό και ανθεκτικό, στο κρύο, αλλά και στη ζέστη. Αγαπά την πλήρη ή μερική ηλιοφάνεια και ευδοκιμεί σε γόνιμα, βαθιά, αρκετά υγρά ή καλά αρδευόμενα και με καλή αποστράγγιση εδάφη. Χρειάζεται προστασία από τους κρύους και δυνατούς ανέμους, αφού μπορούν να το τσακίσουν. Σε ευνοϊκές συνθήκες ζέστης και απαιτούμενης υγρασίας μπορεί να γίνει πολύ επεκτατικό, ειδικά όταν αφεθεί ελεύθερο, με αποτέλεσμα να κυριαρχεί επί άλλων γειτονικών φυτών. Μετά την εγκατάστασή του είναι δύσκολο να αφαιρεθεί. Συνίσταται να αφαιρούνται οι ανθοφόροι βλαστοί αμέσως μόλις εμφανιστούν και όλα τα ξερά, αδύναμα ή τραυματισμένα στελέχη μετά το τέλος του χειμώνα. Γενικά δεν απειλείται από ασθένειες ή έντομα, ωστόσο οι γυμνοσάλιαγκες μπορούν να καταστρέψουν τους νεαρούς βλαστούς. Το μπαμπού πολλαπλασιάζεται με διαίρεση του ριζώματος, την άνοιξη.

Τα μπαμπού έχουν τεράστια ιστορία 6000 χρόνων, κατά τη διάρκεια των οποίων χρησιμοποιούνταν για την ικανοποίηση διαφόρων αναγκών, όπως ρουχισμός, διατροφή, κατασκευή σπιτιών και μεταφορικών μέσων. Σήμερα, φυτεύονται συχνά σε κήπους και φράχτες, μαζικά, προσφέροντας εντυπωσιακό θέαμα, που παραπέμπει αυτόματα σε κάποιο κινέζικο ή γιαπωνέζικο τοπίο. Μεμονωμένα ή μικρά σε αριθμό και μέγεθος στελέχη συνηθίζεται να βρίσκονται σε ανθοδοχεία, στολίζοντας εσωτερικούς χώρους, με άπλετο φως, προσδίδοντας αρμονία και ηρεμία στο δωμάτιο. Ακόμα, χάρη στο μεγάλο ρυθμό ανάπτυξής του, αλλά και στην ποιότητα των στελεχών που παράγει, που είναι ταυτόχρονα ελαφριά και ανθεκτικά, χρησιμοποιείται για την κατασκευή πολλών αγαθών καθημερινής χρήσης. Από μπαμπού φτιάχνονται είδη οικιακής χρήσης, όπως πιάτα, ποτήρια, μαχαιροπήρουνα, οδοντόβουρτσες, αλλά και χαρτική ύλη, έπιπλα, σπίτια, γέφυρες, ακόμα και ρούχα ή άλλα διακοσμητικά ή χρηστικά αντικείμενα. Οι νεαροί βλαστοί, επίσης, είναι βρώσιμοι τόσο μαγειρεμένοι, όσο και ωμοί και χαρακτηρίζεται, μάλιστα, ως το πιο γλυκό είδος του γένους του. Το φυτό αυτό διατηρεί σημαντικό οικολογικό ενδιαφέρον, με εν δυνάμει τεράστιο κοινωνικοοικονομικό πλεονέκτημα, λαμβάνοντας υπόψη τα αποθέματα άνθρακα και την προσπάθεια αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, που είναι προ των πυλών.

Η χορήγηση και η κατανάλωση των φυτών και των βοτάνων πρέπει πάντοτε να γίνεται με την καθοδήγηση κάποιου ειδικού ιατρού – θεραπευτή. Οι παρούσες πληροφορίες δεν αποτελούν συμβουλές για χρήση ή κατανάλωση φυτών και βοτάνων, αλλά έχουν καθαρά ενημερωτικό σκοπό.